Muziek - studio


Door mijn allereerste baan bij Muziek Staffhorst ontdekte ik elektronische muziekinstrumenten. Tot dan toe had ik hoofdzakelijk piano en viool gespeeld. Bij m'n tante af en toe orgel. In die tijd (jaren '70 en '80) stond heel Nederland vol met orgels, en organisten zoals Stef Meeder maakten in die tijd zelfs reclame op TV voor electronische orgels. Orgel spelen was leuk. Het klonk niet als één instrument, maar als een heel orkest. Met een solo-instrument ben je altijd afhankelijk van andere muzikanten. Met en orgel kun je het allemaal zelf doen. En de techniek ging in die jaren met grote sprongen vooruit. Om maximaal plezier aan orgel spelen te kunnen beleven werden de orgels, en later ook de 'keyboards' (eigenlijk een orgel met maar één klavier) steeds meer geautomatiseerd. Voor iedere soort muziek, voor iedere 'stijl', werd kant-en-klare begeleiding ingebouwd. Je speelt met je linkerhand alleen een akkoord en de techniek doet de rest. Je speelt of zingt de melodie erbij en het klinkt als een hele band! Het keyboard is daarom nu nog steeds een heel populair muziekinstrument.

Synthesizers daarentegen produceren alleen maar geluid. Geluid dat je zelf kunt bewerken. Vroeger op een elektronische manier, met schakelaars en draaiknoppen. Later werd de synthesizer volledig digitaal. Dankzij die digitale techniek was bijna ieder geluid (na) te maken. Zelfs akoestische instrumenten kunnen daarmee natuurgetrouw worden weergegeven door een synthesizer. Hierbij worden van muziekinstrumenten en andere geluiden opnamen gemaakt ('samples'). Door een toets in te drukken worden deze opnamen dan feitelijk weer afgespeeld. Je hoort dus eigenlijk een opname van het originele muziekinstrument of van het oorspronkelijke geluid. Inmiddels is deze techniek zo geperfectioneerd dat het verschil tussen synthesizer en het oorspronkelijke instrument vaak alleen door kenners is te onderscheiden. Mits dan ook nog goed gespeeld en gemixt kan met computer en syntesizer een hele band of orkest overbodig worden.

Door mijn opleiding aan het Hilversums Conservatorium en het werken voor diverse fabrikanten van elektronische muziekinstrumenten (eerst voor Roland, later Generalmusic, GEM, Farfisa) vond ik de combinatie van techniek en muziek steeds leuker worden. Het is voor mij nog altijd een uitdaging met computers, synthesizers en software muziek te maken. Zoals dat tegenwoordig bij veel muzieproducties wordt gedaan. En dan bedoel ik niet de echte "computermuziek" zoals van synthesizer-giganten als Jean Michel Jarre of Vangelis. In de popmuziek van nu zijn er genoeg producties waar een 'echt' instrument meer aan te pas komt. En dat heeft voordelen: je hoeft als producent of zanger geen muzikanten in te huren, je kunt aan de slag wanneer je wilt, en als er een foute noot wordt gespeeld kun je die op de computer gemakkelijk corrigeren. Je bent dus eigenlijk baas over je eigen orkest.

Hoewel het spelen in een echte band natuurlijk erg leuk blijft heb ik in de loop van de jaren heel wat muziek met de computer en met elektronische muziekinstrumenten gemaakt. Bij Gospelkoor JOY begon dit als noodoplossing, omdat er nog geen band bij elkaar was. Maar eigenlijk beviel dat voor iedereen zo goed dat ik nu voor beide gospelkoren (JOY en Vocation) al jaren orkestbanden maak. Af en toe ook 'op bestelling' voor anderen, bijvoorbeeld voor een feestje, of voor zangers of zangeressen die van een bepaald nummer geen orkestband kunnen krijgen.

Tijdens mijn werk bij de importeurs van Roland en Generalmusic, waar ik de Benelux en later West-Europa doortrok om demostraties te geven bij dealers (muziekwinkels) en op beurzen, maakte ik ook twee CD's.
   
   
voor Roland Benelux maakte ik de CD
"16 Popular Film & TV Themes"


klik hier voor geluidsfragmenten
   
voor Generalmusic Benelux maakte ik de CD
"Emotions in Black and White " (1995)


klik hier voor geluidsfragmenten
   

Binnenkort meer over het maken van orkestbanden ....

<< terug naar 'bands'