We hebben een tijd lang niets aan onze website gedaan. Reden? Alle vrije tijd gaat naar onze zoon Yindee. Inmiddels is de rust weergekeerd, maar is ons leven wel drastisch verandert. Tijd om langzaam te wennen is er niet, zoals bij de de geboorte van een eigen kind iets meer het geval is. Maar sinds Yindee's komst staat het huis en ons leven op z'n kop. Maar we doen het nog steeds met heel veel plezier, al wordt ons geduld regelmatig zwaar op de proef gesteld.

Yindee voelde zich al snel thuis bij ons. De eerste weken nadat we Yindee hadden gehaald waren Marjon en ik nog thuis en konden we ons volledig aan Yindee wijden. En dan zijn er nog onze 2 honden, beiden Jack Russells. Dus voor de kenners: klein maar fijn, ook wel Rottweilers in schootformaat genoemd. Desondanks werd Yindee binnen een week vrienden met ze. Onze oudste Jack Russell, Balou, wil nog wel eens een blokje omlopen voor Yindee als hij (Yindee) weer eens een erg enthousiaste bui heeft, maar doorgaans gaat het goed. Waar nodig laten we onze honden Yindee gecontroleerd corrigeren, zodat Yindee kan leren wat wel en niet kan en tot hoever hij kan gaan. Om te voorkomen dat het in een onbewaakt ogenblik uit de hand zou kunnen lopen. Gelukkig hebben onze honden en Yindee hetzelfde karakter: vrolijk en verschrikkelijk speels!

Uitdaging
Yindee ontwikkeld zich uitstekend. Hij is inmiddels bijna 3 jaar (14 oktober) en dat is natuurlijk een leeftijd waarop voor een kind veel gebeurd en veel te ontdekken valt. De eerste weken ging bijvoorbeeld het slapen nog niet zo goed. Het in slaap komen ging met forse huilbuien gepaard en we moesten vaak een paar keer gaan kijken, hem troosten, totdat hij met het licht aan in slaap viel. Nu duurt het in slaap komen doorgaans niet meer dan 10 minuten. Wel houdt Yindee van een vast ritueel. In het tehuis zal hij ook wel gewend zijn aan een strak schema, en dus bij ons ook. Alleen heeft Yindee een bijna dagelijks terugkerend probleem. Aan het einde van de dag (meestal vlak voor en/of na het avondeten) wordt hij erg actief, rent dan door het huis en gooit vaak zijn speelgoed door de kamer. We doen ons best erachter te komen hoe dat komt en wat we eraan kunnen doen. Kan hij zijn energie niet kwijt? of merkt hij dat het bijna avond is en moet gaan slapen? We zijn er nog niet achter. Soms vergt dit het uiterste van ons geduld, maar we proberen het met zoveel mogelijk begrip, maar wel met overtuiging aan te pakken. We moeten nog een hoop leren als kersverse ouders .....

Maar dat is ook de enige echte uitdaging op dit moment. Het slapen gaat nu weer prima. Het ritueel bestaat, behalve uit plassen, wassen en tanden poetsen uit een verhaaltje voorlezen, meestal uit zijn favoriete boekjes Woezel en Pip (van Guusje Nederhorst), en een liedje van de bijbehorende CD. En daarna het liedje "ik ga slapen, ik ben moe ...." dat hij inmiddels onder het warme dekbed en met zijn handjes gevouwen volledig mee kan zingen (op zijn manier dan). Alle knuffels inclusief Woezel en Pip worden welterusten gezegd en meestal is hij dan binnen 10 minuten vertrokken. 's Nachts slaapt hij meestal door en 's morgens blijft hij rustig liggen totdat wij hem uit bed halen. Als dat eens wat later is, geen probleem. Dan brabbelt hij gewoon gezellig wat voor zich uit en blijft rustig liggen luisteren naar de vogels en eekhoorns in de bomen vlak bij zijn raam. Maar .... eenmaal uit bed is het startschot gegeven voor weer een nieuwe dag vol verrassingen!

Actief mannetje
Overdag gaat het meestal prima. We kunnen merken dat hij het bij ons anders vindt dan in het tehuis. Dat is natuurlijk ook zo, maar het lijkt erop of hij alle aandacht die hij in het tehuis tekort gekomen is probeert in te halen. Hij kan prima alleen spelen, maar in het begin maar heel kort, en dan kwam hij weer naar ons toe of wilde dat wij met hem kwamen spelen. Inmiddels lukt dat al beter en zit hij soms heerlijk een uurtje met zijn Lego te spelen en er hele verhalen bij te vertellen. Maar dan moeten we toch wel iets met hem doen. En dan vindt Yindee het ook prima als we hem betrekken bij onze eigen bezigheden. Als we staan te koken pakt hij het krukje uit de keuken en komt strak naast ons staan. Ze hoofd net boven het aanrecht uit om vooral niets te hoeven missen. En daarna helpen met tafel dekken.

We zijn nu nog om beurten thuis, dus Yindee gaat nog niet naar de dagopvang. Door thuiswerken, vrije dagen opnemen en ouderschapsverlof is Kees door de week twee dagen thuis en Marjon drie, en samen natuurlijk het weekend. Soms zit Yindee aan het buro van Kees te tekenen als die aan het werk is of helpt hij Marjon met bijvoorbeeld de wasmachine uitruimen. Ook samen de honden uitlaten vindt Yindee leuk. En meenemen om boodschappen te doen is helemaal een feest. Yindee houdt het boodschappenlijstje vast en wijst aan wat er in de kar moet. Dat staat meestal niet op het lijstje, maar hij vindt toch dat dat gekocht moet worden. Pappa heeft bij de kassa vaak veel bekijks met zo'n heerlijk jochie in de winkelwagen. En op dinsdag (zolang het nog gaat qua temperatuur) buiten bij de Hema een warme worst als lunch.

Uitgaan
Met de auto ergens naar toe is ook een feest. Naar opa en oma of naar de neefjes en nichtjes. Inmiddels kent hij ze al behoorlijk en weet hij al snel de namen. Opa en oma Caravan (dat is overigens niet de achternaam) zijn favoriet, maar ook zijn neef Abel uit Ethiopië (iets ouder dan Yindee, maar ook zo'n lekker bruin knulletje) zal binnenkort wel z'n favoriete neef worden.

We gaan veel met Yindee de natuur in. Op loopafstand kunnen we een kudde geitjes voeren en dat vind Yindee geweldig. Hij is geen moment bang geweest voor de geitjes en het meegebrachte brood wordt tot op de laatste kruimel gevoerd. Ook bij kennissen met een melkveebedrijf in de Flevopolder liep Yindee rond alsof hij op de boerderij geboren was. Dichtbij de koeien, waarvan de kop soms al net zo groot was als Yindee zelf. En dan het ritje op de trekker, waarbij hij op ruim 2 meter hoogte alles perfect kon overzien. Heerlijk zoals hij daarvan heeft genoten.

Natuurlijk geven pappa en mamma het goede voorbeeld, maar alles wat met dieren te maken heeft vindt Yindee leuk. Of het nu de eekhoorns in de tuin zijn of de koeien, schapen en paarden in de nabije omgeving, alles is prima. In de auto blijft hij wijzen naar alles dat in de wei loopt en inmiddels weet hij veel diersoorten te benoemen. Althans, wij begrijpen wat hij bedoeld.

En wat betreft taal gaat het ook al prima. Hij kan over het algemeen goed duidelijk maken wat hij bedoeld. Verder is Yindee op het moment net een papagaai. Alles wat wij zeggen zegt hij na. Dus we moeten voorzichtig zijn met wat we zeggen, want waarschijnlijk roept hij een nieuw geleerd woord een keer als het niet echt uitkomt. Maar hij praat leuk, al is het nog een mix van Thais (dat denken wij) en Nederlands. Maar misschien zit er ook nog wel een eigen taaltje tussen de woorden.

De tijd vliegt
We proberen zoveel mogelijk leuke dingen met Yindee te doen. Over een jaar moet hij al naar school en de tijd vliegt. Maar aan de andere kant lijkt het ook of hij alweer jaren bij ons is. Sommige dingen worden al zo "gewoon", hoewel dat positief bedoeld is. Of het nooit anders geweest is. En dan te bedenken dat hij pas op 7 juli in Nederland aankwam, en dus op 7 oktober nog maar 3 maanden bij ons is. Dat lijkt al veel langer. We beleven de tijd waarschijnlijk veel intenser nu Yindee erbij is en we gaan van vooruitgang naar vooruitgang en van uitdaging naar uitdaging. We zijn benieuwd hoe hij straks de winter zal vinden. De kou doet hem nog niet veel, zelfs als je beseft dat 10 tot 15 graden overdag (zoals het nu al een aantal weken is) voor hem erg koud moet zijn. En dan straks de eerste sneeuw ... We zijn erg benieuwd hoe hij dat vindt. En Sinterklaas, ons jaarlijkse weekendje Duitsland in december, compleet met Kerstmarkt en natuurlijk de Kerstdagen zelf.

Binnenkort proberen we Yindee in ieder geval een dag per week naar de kinderdagopvang te doen. Hij komt uit een grote groep kinderen in het tehuis en bij ons thuis is hij maar alleen. Hopelijk is een dagje tussen kinderen van zijn eigen leeftijd goed voor hem. Misschien gaat de taal leren dan ook wat sneller. In ieder geval zal dat bij kinderen onderling spelenderwijs gaan. Weer een nieuwe fase, maar waarbij wij een goed gevoel hebben. Zo kan hij ook langzaam wennen, want over een jaar moet hij volledig naar school.

We zijn erg blij met Yindee. Van alle moeilijkheden die je als adoptieouders kunt meemaken merken wij gelukkig niet veel. We waren op veel dingen voorbereid, maar tot nu toe vinden wij dat het toch al heel goed gaat. We vinden Yindee echt een heerlijk ventje, en gelukkig vindt iedereen dat.

Bleef hij altijd maar zo ....