Eindelijk is het dan zo ver. We gaan naar Thailand om ons kleine mannetje te halen. We hebben onze spullen ingepakt en voor het eerst van ons leven moeten we ook om de spullen van ons kind denken. We hebben alvast wat leuke kleertjes gekocht. Maar of het past weten we niet. We hebben wel zijn lengte en gewicht doorgekregen, maar van wanneer is dat? En klopt dat wel? Allerlei vragen spelen door ons hoofd. Is hij al zindelijk? Wat eten ze in Thailand bij het ontbijt? Wat zou Yindee leuk vinden om mee te spelen? En in het kindertehuis? We hebben daarom maar een flink aantal kadootjes voor de kinderen en de verzorgers meegenomen en hopen natuurlijk dat ze het leuk vinden.

Om half 1 's middags (lokale tijd) kwamen we aan op het nieuwe vliegveld van Bangkok. Net een jaar geopend en zeer indrukwekkend. Mooi van architectuur, maar meteen ook met Thaise accenten, zoals de beelden en de palmbomen. Meneer Pramote stond ons al op te wachten in de aankomsthal. Hij was zelf net een paar uur in Bangkok na zijn verblijf in Nederland. De wandeling van de uitgang naar de auto kregen wij de eerste indruk van de tropen. Het was alsof we een sauna binnen stapten. Het moet ergens tussen 30 en 35 graden geweest zijn, maar bovendien erg vochtig. Juni valt in Thailand middenin het regenseizoen. Vaak valt er iedere dag een korte maar hevige bui, en soms ook 's nachts.

Gelukkig had meneer Pramote airco in de auto. Hij bracht ons naar zijn woning en we maakten kennis met zijn vrouw, die ook een paar woorden Nederlands sprak. Bij een kop koffie en thee vertelde hij wat het programma voor de komende week zou worden. Voor ons was maar één ding van belang: wanneer gingen we naar Yindee? Dat stond gepland voor maandag 13.00 uur. Om elf uur 's ochtends gaan de kinderen in het tehuis allemaal weer naar bed, dus een bezoek 's ochtends zou niet veel zin hebben. Meneer Pramote zal ons dus 's middags brengen en komt ons aan het einde van de middag weer ophalen, zodat we een paar uur in het tehuis en met Yindee kunnen doorbrengen. Spannend!

Na een paar uurtjes slaap had mevrouw Pramote voor ons heerlijk Thais gekookt (rijst met allerlei gerechten). Meneer Promote, als één van de weinige Thai is hij katholiek, kwam net terug van de mis. Er zijn er wel 5 op zondag. En net als in Nederland is de zondag een rustdag. Er wordt niet gewerkt en daarom was het erg rustig op de weg, aldus meneer Pramote. Wij vonden van niet, en na die opmerking waren we natuurlijk benieuwd hoe druk het dan door de week is. We maakten na het eten nog even een wandeling in een grote en drukke winkelstraat vlak bij zijn huis. De winkeltjes waren nog wel open, vaak tot 9 uur 's avonds, en overal stonden kleine kraampjes met eten langs de weg. Sommige zagen er netjes uit en het was daar dan ook druk. Maar niet veel later verging ons de eetlust door allerlei vieze luchtjes, zakken huisvuil langs de weg en de stank van de drukke straten met auto's, brommers en regelmatig een Tuk Tuk. Dat is de typisch Thaise taxi: een brommer, aan de achterkant uitgebouwd en met zitplaatsen voor 2 of 3 personen. Van de warmte gingen we naar onze kamer met airco en vielen snel in slaap. Nog 1 nachtje en we zouden Yindee zien .....